همه چیز درباره کورتیکواستروئید

کورتیکواستروئید چیست؟

این مواد داروهایی هستند که با التهاب در بدن شما به سرعت مقابله می کنند.

عملکرد این استروئیدهای ساخته شده در آزمایشگاه، مشابه هورمون کورتیزول است، هورمونی که غدد فوق کلیوی شما آن را تولید می کند.

کورتیزول سیستم ایمنی شما را از ساخت موادی که باعث التهاب میشوند، باز میدارد. داروهای کورتیکواستروئید، مثل پردنیزون، به طریق مشابهی عمل میکنند.

این داروها فرآیندهای سیستم ایمنی که باعث شروع التهاب میشوند را کند و یا متوقف مینمایند.
 

کورتیکواستروئیدها چه چیزی را درمان میکنند؟

این مواد بیماری هایی را که باعث التهاب و تورم میشوند درمان میکنند.
 

کورتیکواستروئیدها باعث کاهش علائم این بیماری ها میشوند

آرتریت روماتوئید

آسم

اختلال مزمن انسدادی ریه (COPD)

لوپوس

ام اس ( مالتیپل اسکلروزیس )

بثورات و بیماریهای پوستی مثل اگزما

همچنین، پزشک شما ممکن است برای درمان واکنش های حساسیتی، مثل بثورات شدید ، مصرف کوتاه مدت این داروها را به شما توصیه کند.
 

چگونه این داروها را باید استفاده کنید؟

انواع زیادی کورتیکواستروئید وجود دارد. اینکه پزشک شما کدام نوع را تجویز نماید، بستگی به علت نیاز شما به این داروها و قسمتی از بدن شما که مبتلا شده دارد.
 

داروی شما به یکی از اشکال زیر است

قرص یا مایع

استنشاقی

اسپری بینی

تزریق

کرم پوستی

لولهای که وارد یک ورید میشود (IV)
 

عوارض جانبی کورتیکواستروئیدها

این عوارض بستگی به دوز و مدت زمان استفاده از دارو دارد. مصرف کوتاه مدت ممکن است باعث افزایش وزن یا چاقی ، صورت پف آلود، نوسانات خلقی، و مشکل در خوابیدن شود. همچنین ممکن است باعث نازک تر شدن موها، ایجاد آکنه ، رشد غیرطبیعی موها، و افزایش حاد قند و فشار خون گردد.

چون کورتیکواستروئیدها سیستم ایمنی شما را سرکوب میکنند، استفاده از آنها احتمال ابتلا به عفونت ها را در شما افزایش می دهد.
 

عوارض بلندمدت

مصرف دوزهای بالای کورتیکواستروئیدها برای طولانی مدت موجب عوارض جانبی جدی میشود.

استفاده از این داروها برای بیش از ۳ ماه، میتواند باعث ایجاد استخوان های شکننده که به راحتی می شکنند شوند ( پوکی استخوان ). کودکانی که این داروها را در طولانی مدت استفاده میکنند، رشد آهسته تری دارند.

سایر عوارض جانبی، ضعف عضلانی، مشکلات بینایی (ازجمله آب مروارید)، و خطر بالاتر ابتلا به دیابت می باشند.
 

کاربرد استروئید های آنابولیک چیست؟

استروئید های آنابولیک نسخه ساخت بشر تستوسترون هستند؛ هورمون جنسی مرد که به ایجاد عضلات بزرگ تر کمک میکند.

این داروها از راه دهان و یا تزریق عضلانی مصرف میشوند. یک پزشک درصورتی که بدن شما تستوسترون کافی تولید نکند، میتواند به طور قانونی برای شما این دارو را تجویز نماید، مثلاً در پسران با بلوغ دیررس.

پزشکان همچنین این دارو را به مردان با سطح پایین تستوسترون و افرادی که تودۀ عضلانی خود را به علت سرطان، ایدز و سایر بیماری ها از دست می دهند، تجویز میکنند.
 

استفاده نادرست از آنابولیک ها

عملکرد این مواد و قدرت تقویت عضلانی آن ها، منجر به استفادۀ وسیع و نادرست شده است.

سوءاستفاده کنندگان تمایل به مصرف این داروها با دوز بسیار بالا دارند. برخی ۱۰۰ برابر دوز تجویزشده برای بیماری ها مصرف میکنند.
 

عوارض استروئید های آنابولیک

این استروئیدها میتوانند باعث آکنه و تجمع مایعات شوند. مصرف طولانی مدت ممکن است باعث توقف تولید تستوسترون توسط بدن شود.

در مردان، این مسئله باعث کوچک شدن بیضه ها، کاهش تعداد اسپرم ها، ناباروری، و بزرگ شدن سینه ها میشود.

زنان ممکن است دچار طاسی با الگوی مردانه، رویش موی صورت، تغییر یا توقف عادت ماهیانه، و صدای بمتر شوند.

در نوجوانانی که از این داروها استفاده میکنند، ممکن است باعث توقف رشد استخوانی و قد گردد.

دوزهای بالا میتواند منجر به نوسانات شدید خلقی، عصبانیت و خشونت موسوم به «roid rage» شود.
 

عوارض بلندمدت مصرف آنابولیک ها

عوارض مصرف بلندمدت استروئید های آنابولیک، مخصوصاً دوزهای بالا، میتواند به کبد، کلیه ها، و قلب شما صدمه وارد کند.

تجمع شدید مایعات میتواند باعث تورم قلب و نارسایی قلبی شود. این داروها میتواند LDL یا کلسترول «بد» شما را افزایش دهد، که احتمال حمله قلبی و سکته را در هر سنی افزایش میدهد.
 

چگونه میتوان مصرف استروئیدها را متوقف کرد؟

توقف ناگهانی کار درستی نیست. این کار میتواند باعث نوسانات خلقی، خستگی، بیقراری، درد عضلانی، و افسردگی شود.

توقف مصرف آنابولیکها ممکن است میل جنسی شما را مختل کند.

اگر برای درمان یک بیماری استروئید مصرف میکردید، علائم بیماری ممکن است بازگردند.

کاهش تدریجی دوز، مطمئن تر است. پزشکتان روش آن را به شما خواهد گفت.

هرگونه علائمی که در اثر توقف دارو ایجاد شود، شدت کمتری خواهد داشت.


منبع: سایت راستینه